موسسه احیاگران راه سلامت

2۱ شهریور                                   افقهای جدید «زندگی من جنبههای متعدد دارد و من به صورت رضایتبخشتری از خود تبدیل میشوم، نه به فرد کسلکننده روانرنجوری که فکر میکردم بدون مصرف مواد خواهم شد.»    کتاب پایه v آیا واقعاً زندگی بدون مصرف مواد وجود دارد؟ تازهواردها مطمئن هستند که با قطع مصرف سرنوشت آنها به زندگی ملالتباری منتهی میشود. این ترس به دور از واقعیت است.    معتادان گمنام راه را برای شیوه زندگی جدید اعضای ما باز میکند. تنها چیزی که در NA از دست میدهیم، بردگی ما نسبت به مواد مخدر است. دوستان جدید بسیار، وقت برای دنبال کردن سرگرمیها، توانایی استخدام ثابت و حتی در صورت تمایل قابلیت ادامه تحصیلات را پیدا میکنیم. میتوانیم پروژههایی را آغاز کنیم و تا پایان مراقب باشیم کار به خوبی انجام گیرد. میتوانیم به مجلس رقص برویم و احساس راحتی کنیم، حتی اگر دست و پا چلفتی هستیم. برای مسافرت هزینهای را اختصاص میدهیم، حتی اگر  این مسافرت صرفاً چادر زدن در یک پارک نزدیک باشد. در بهبودی متوجه علایق خود میشویم و تفریحات جدیدی را دنبال میکنیم. برای داشتن رؤیا و آرزو جرأت پیدا میکنیم.        وقتی میتوانیم به اتاقهای معتادان گمنام برگردیم، زندگی مطمئناً متفاوت است. از طریق عشقی که در NA به ما ابراز میشود به تدریج خود را باور میکنیم. مجهز به این باور برای کشف افقهای جدید، جرأت ریسک کردن پیدا میکنیم. بسیاری از اوقات، دنیا جای بهتری به نظر میرسد، چراکه عضوی از NA آنجا بوده است. v فقط برای امروز:  میتوانم زندگی رضایتبخش و همه جانبهای داشته باشم—یک زندگی که حتی تصورش هم نمیکردم. بهبودی افقهای جدیدی را به روی من گشوده و برای جستجوی آنها من را مجهز کرده است.

با وزش باد خم شو 20                          شهریور

«یاد میگیریم انعطافپذیر شویم... وقتی چیزهای جدید آشکار میشود، احساس سرزندگی میکنیم.»

کتاب پایه

v

"انعطافپذیری" بخشی از لغاتی نبود که در روزهای مصرف به کار میبردیم. ذهن ما با لذت بردن تمام و کمال از مصرف مواد مخدر مشغول شده بود و احساس خود را نسبت به همه لذتهای ملایمتر، ظریفتر و بینهایت متنوعتر دنیای اطراف خود از دست داده بودیم. بیماری ما زندگی را به تهدید دائمی روانه شدن به زندان، مؤسسات بازپروری و مرگ تبدیل کرده بود، تهدیدی که حتی احساس خود را هر چه بیشتر نسبت به آن از دست میدادیم. در نهایت، آسیبپذیر شدیم. سرانجام با ملایمترین نفس باد زندگی خرد شدیم، شکستیم و شکست خوردیم و هیچ راهی به جز تسلیم نداشتیم.    

اما نکته زیبا در بهبودی این است که در هنگام تسلیم، انعطافپذیری از دست رفته در دوران اعتیاد را که کمبود آن موجب شکست ما شده بود، به دست آوردیم. توانایی خم شدن در نسیم زندگی را بدون شکستن، دوباره به دست آوردیم. وقتی باد میوزید، نوازش دوستداشتنی آن را بر پوست خود احساس کردیم، در حالی که زمانی خود را آن چنان سفت و سخت میکردیم که انگار در برابر هجوم یک طوفان ایستادهایم.  

بادهای زندگی هر لحظه در مسیر ما هواهای جدیدی را میوزند و با خود بوهای خوش، لذتهای جدید، متنوع و ملایمتر میآورند. وقتی با وزش باد زندگی خم میشویم، همه آن چیزی را که باید عرضه کند، احساس میکنیم، میشنویم، لمس میکنیم، میبوییم و میچشیم. وقتی بادهای جدید میوزند، احساس سرزندگی میکنیم. 

v

فقط برای امروز: ای نیروی برتر، به من کمک کن با وزش باد زندگی خم شوم و از گذر آن سرفراز شوم. من را از انعطافناپذیری نجات ده. 

رنجش و بخشش16                              شهریور

«هر وقت خطایی صورت گرفته باشد، برنامه روحیه بخشش را به ما میآموزد.»

کتاب پایه

v

در NA شروع به برقراری ارتباط با دنیای اطراف خود میکنیم. دیگر در انزوا زندگی نمیکنیم. اما رهایی از انزوا بهای خود را دارد: هر چه بیشتر با دیگران ارتباط برقرار کنیم، بیشتر متوجه تجاوز دیگران به حقوق خود میشویم. اغلب در چنین شرایطی رنجش به وجود میآید.  

رنجشها چه توجیهشده باشند یا خیر، برای بهبودی مداوم ما خطرناک هستند. هر چه بیشتر رنجشها را در دل نگاه داریم، تلختر میشوند و سرانجام ما را مسموم میکنند. برای پاک ماندن، باید جهت رهایی از رنجشها توانایی بخشش پیدا کنیم. ابتدا این توانایی را با کارکرد قدمهای هشتم و نهم به دست میآوریم و سپس آن را با انجام منظم قدم دهم سرزنده نگاه میداریم.   

گاهی اوقات وقتی برای بخشش تمایل نداریم، باید به یاد بیاوریم که خود ما نیز روزی به بخشش فردی دیگر احتیاج پیدا میکنیم. آیا همه ما در مواقعی کاری را انجام ندادهایم که از انجام آن عمیقاً پشیمان شدهایم؟ و آیا وقتی دیگران عذرخواهی صادقانه ما را میپذیرند، تا اندازهای التیام پیدا نکردهایم؟

وقتی به خاطر میآوریم که همه ما حداکثر تلاش خود را انجام میدهیم، پرورش روحیه بخشش کمی آسانتر است. روزی هم ما به بخشش نیاز داریم.  

v

فقط برای امروز:  رنجشهای خود را رها میکنم. امروز، اگر مورد آزار قرار گرفتهام، بخشش را تمرین میکنم و میدانم خود من هم به بخشش نیاز دارم. 

15 شهریور                         حضور منظم در جلسات

«در اثر تجربه گروهی یاد گرفتهایم افرادی که به طور منظم در جلسات شرکت می‌کنند،

 پاک میمانند.»

کتاب پایه

v

برنامه NA الگوی جدیدی برای زندگی به ما ارائه میدهد. یکی از عوامل اساسی این الگوی جدید حضور منظم در جلسات است. برای تازهوارد، پاک ماندن تجربه جدیدی است. همه چیزهایی که زمانی آشنا بود، تغییر کرده است. افراد، مکانها و چیزهای قدیمی که در صحنه زندگی از ما پشتیبانی میکردند، رفتهاند. نگرانیهای جدیدی به وجود میآیند و دیگر از طریق مواد مخدر سرکوب نمیشوند و از بین نمیروند. مهم نیست چه پیش میآید، مهم نیست که زندگی روزمره چقدر احمقانه میشود، در هر حال، میدانیم که جلسه روزانه منتظر ماست. در آنجا میتوانیم ارتباط با سایر معتادان در حال بهبودی را احیا کنیم، ارتباط با افرادی که میدانند چه چیزی را تجربه میکنیم، چرا که خود نیز آن را تجربه کردهاند. هیچ روزی نباید بدون آرامشی که تنها از این انجمن به دست میآوریم، سپری شود.        

وقتی در بهبودی رشد میکنیم، همان مزایایی را به دست میآوریم که از حضور منظم در جلسات عاید ما میشود. صرف نظر از مدت زمان پاکی باید بدانیم همواره یک معتاد هستیم. درست است اگر چند روز در جلسات شرکت نکنیم، فوراً شروع به مصرف مقادیر زیادی از مواد مخدر نمیکنیم. اما هر چه به طور منظمتر در جلسات NA حضور یابیم، هویت خود را به عنوان معتادان در حال بهبودی بیشتر تقویت میکنیم و هر یک از جلسات ما را از تبدیل شدن مجدد به معتاد در حال مصرف دور نگه میدارد.  

v

فقط برای امروز:  قول میدهم حضور منظم در جلسات را به عنوان بخشی از الگوی جدید زندگی خود لحاظ کنم.

13 شهریور                                    روح پریشان

«سعی میکنیم به یاد داشته باشیم وقتی جبران خسارت میکنیم، این کار را برای خود انجام میدهیم.»

کتاب پایه

v

تا وقتی هنوز مدیون به جبران خسارت هستیم، روح ما در اثر چیزهایی که بدان احتیاج نداریم پریشان میشود. بار اضافی ناشی از بدهکار بودن یک عذرخواهی، نگه داشتن یک رنجش یا عدم ابراز پشیمانی را به دوش میکشیم. این مسئله مانند داشتن خانهای کثیف و نامرتب است. میتوانیم آنجا را ترک کنیم تا مجبور به دیدن کثیفی و نامرتبی نباشیم یا شاید روی انبوهی از آت و آشغال راه برویم و تظاهر کنیم که آت و آشغالی وجود ندارد. اما نادیده گرفتن بینظمی، آن را ناپدید نمیکند. در نهایت، ظرفهای کثیف، فرش پر از آشغال و کیسههای لبریز از زباله هنوز آنجا هستند و باید تمیز شوند.       

زندگی با یک روح پریشان نیز مانند زندگی در خانهای کثیف و نامرتب است. همیشه ظاهراً در چیزهای باقیمانده از دیروز سیر میکنیم. هر بار که برمیگردیم و سعی میکنیم به جایی برویم، چیزی راه ما را سد میکند. هر چه بیشتر از مسئولیت جبران خسارت سر باز میزنیم، روح ما پریشانتر میشود و حتی نمیتوانیم کسی را برای نظافت استخدام کنیم. خود ما باید این کار را انجام دهیم.    

از طریق جبران خسارت احساس رضایت عمیقی به دست میآوریم. درست همان طور که پس از نظافت خانه احساس خوبی داریم و برای لذت بردن از نور آفتابی که از پنجره میتابد وقت داریم، روح ما نیز از آزادی برای لذت بردن واقعی از بهبودی شادمان میشود. وقتی بخش زیادی از بینظمی برطرف میشود، تنها باید در حالی که به حرکت خود ادامه میدهیم، پشت سر خود را تمیز و مرتب نگاه داریم.  

v

فقط برای امروز:  از طریق جبران خسارتی که مدیون هستم، چیزهایی که روح من را پریشان میسازند، از سر راه برمیدارم.